σύνοψη

η / σύνοψις, -όψεως, ΝΜΑ, και λόγιος τ. σύνοψις Ν

1. συνοπτική επισκόπηση, συγκεφαλαίωση

2. συνοπτική πραγματεία, επιτομή

νεοελλ.

φρ. α) «σύνοψις ευαγγελίων»

εκκλ. η ενιαία έκθεση τής ευαγγελικής διήγησης προκειμένου να επιτευχθεί ενιαία χρονολογική έκθεση τού βίου τού Ιησού Χριστού ή να ερμηνευθεί το πρόβλημα τής μεταξύ τών τριών πρώτων βιβλίων ασυμφωνίας

β) «Ιερά Σύνοψις» ή, απλώς, «Σύνοψις»

εκκλ. μικρό προσευχητάριο το οποίο περιλαμβάνει τμήματα από τα επίσημα εκκλησιαστικά βιβλία και χρησιμοποιείται από τους πιστούς για την κατ' ιδίαν προσευχή ή για την προσευχή στον ναό

γ) «Χρονική Σύνοψις» ή «Σύνοψις Σάθα» — χρονογραφία από την κοσμογονία μέχρι την ανακατάληψη τής Κωνσταντινούπολης από τον Μιχαήλ Παλαιολόγο, την οποία εξέδωσε ο Κ. Ν. Σάθας το 1894

δ) «Σύνοψις ιστοριών» — χρονικογραφικό έργο τού Βυζαντινού χρονικογράφου Γεωργίου Κεδρηνού, που παραθέτει τα γεγονότα από κτίσεως κόσμου μέχρι την άνοδο στον θρόνο τού Βυζαντίου τού αυτοκράτορα Ισαακίου Α' Κομνηνού τον 11ο αιώνα

αρχ.

1. πίνακας περιεχομένων, περίληψη

2. εκτίμηση

3. καταλογισμός πρόσθετης δαπάνης

4. συνεκδ. η ίδια η δαπάνη («ἄνευ δημοσίας συνόψεως», πάπ.)

5. φρ. «κατὰ σύνοψιν ἀπαίτησις» — είσπραξη φόρου που γίνεται σύμφωνα με τη βεβαίωση πάπ..

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. συνοψ- τού μέλλ. συνόψομαι τού ρ. συνορῶ [Ι] (βλ. και λ. ὄπωπα)].